Tuinen Brummen

Op 8 juni togen wij naar Brummen voor de bezichtiging van twee tuinen. De dag begon kil en daar hadden de dames niet op gerekend toen ze op hun fietsen stapten of per bolide gingen. Bibberend kwamen wij aan bij tuin numero uno " De Overtuin" genaamd.

De gastheer vertelde ons over de geschiedenis van grond en huis, waarna het gezelschap zich op de waranda neervlijde voor de onontbeerlijke kop koffie.

De fotograaf had ze deze morgen niet geheel op een rijtje en maakte scheve foto's. De tuin werd geheel symmetrisch aangelegd, met vooral veel groen en geel want andere kleuren deden het niet in de bodem van de Overtuin, aldus de gastheer.

Een lange, formele vijver met prachtig bloeiende waterlelies was een ware eye catcher. Libellen, Juffers en andere insecten lieten zich niet zien (of waren hier niet).

Ook al zo'n rare scheefgenomen foto, was de fotograaf misschien niet geheel nuchter? Wie zal het zeggen....

Het leek mevrouw Hubert wel wat, zo'n stekkie waar je overal neer kon zijgen !

Kijk Lumine nou toch weer eens! Ze lijkt het leven maar een grote mop te vinden!

Op naar tuin twee: " Tuin aan het Leusveld", een zeer plezierig aangelegde tuin met bij het terras een verrassend perk met geranium en knautia. De bijen hadden het er zeer naar hun zin. Wij vonden het prachtig.

In een grote natuurlijke vijver zwom een groot aantal paarlustige groene kikkers. Hoe harder de dames kwekten, hoe luider de kikkers kwaakten!

Een zwemvijver die ingenieus was aangelegd zodat je het gevoel had in een natuurgebiedje rond te poedelen. Tenminste, dat leek ons zo. Hoe inventief!

En dan dat slootje!! Willen wij dat niet allemaal in onze tuinen?

Wij vonden het een leuke tuin met veel aardige onderdelen. Onderwijl was de zon gaan schijnen en die maakte het allemaal nog gezelliger. Er werd weer heel wat af gekout en de vreselijke en vernielende vraat van slakken was een prominent onderwerp. Christine vertelde dat ze speciaal naar de Aldi ging om kratten vol bier te halen waarin ze die slijmjurken verdronk. Volgens Christine ging dat heel snel en ze maakte er een veelbetekenend geluid bij: ggggrrrrrrtt, weg!

 Nou, dit moet je toch maar verzinnen: bollen mos met daarin een plantje zaaien. Leuk om iemand cadeau te geven. Volgend voorjaar ook maar eens proberen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten